Ook nieuwe gebouwen hebben historie. De ontstaansgeschiedenis van het UM gebouw aan Debeyeplein 1 is bovendien extra interessant omdat het inzicht over het ontstaan van een nieuw stadsgebied, namelijk Randwijck. Het universiteitsgebouw aan het Debeyeplein is tussen 1980 en 1982 gebouwd en door het toenmalige architectenbureau Swinkels-Salemans, tegenwoordig Architecten aan de Maas (AadM), ontworpen. In 1980 was het gebouw aan het Debeyeplein het eerste nieuwe gebouw van de UM op deze Maasoever, destijds midden tussen de weilanden en de maisvelden gelegen. Het moet een vreemd gevoel zijn geweest voor de eerste gebruikers van dit gebouw, toen er ineens een slagboom ‘’in de wei’’ stond, die toegang gaf tot een kantoorgebouw. Dit gebouw had de start van een universiteitscampus moeten worden, volgens een concept dat ook in Oxford en Cambridge werd gehanteerd. Tussen de gebouwen is onderlinge bereikbaarheid die studiegerelateerde functies samen brengen zoals bibliotheek, mensa, collegezalen, studiezalen, wonen. Het gebouw weerspiegelt ook duidelijk het architectonische tijdsbeeld uit de jaren ’70 -’80. De architect had destijds de overtuiging dat een gebouw met ‘voeten’ in de grond moest staan, als beëindiging een ‘hoed’ op moest hebben en bij voorkeur uit natuurlijke materialen zou bestaan. Dit is ook de reden dat het gebouw uit rode baksteen werd opgetrokken en van houten kozijnen werd voorzien. De rode stalen dakplaten vormen de 'hoed’ van dit gebouw. In eerste instantie was het gebouw bestemd voor de huisvesting van de medische bibliotheek, het informatiecentrum, de afdeling huisartsengeneeskunde, het bedrijfsrestaurant, enkele vergaderfaciliteiten en de kantoren. Na een aantal bouwkundige aanpassingen, is het gebouw in gebruik genomen door FHML, waarbij het nog steeds de kantoor- en onderwijsfunctie heeft