De Tapijnkazerne werd tussen 1916 en 1919 gebouwd op het terrein van de Kommen: deze naam herinnert aan de inundatiekommen, die vanaf de zeventiende eeuw ten zuiden van de stad als een natte verdedigingsgordel hebben gelegen. De kazerne is in 1934 vernoemd naar Sebastiaan Tapijn die Maastricht in 1579 heldhaftig doch vergeefs tegen de Spaanse belegeraars verdedigde en dit met zijn leven moest bekopen. De kazerne bestond in eerste instantie uit de volgende onderdelen: de Logiespaviljoens I, II en III, een gymnastiek- en schermgebouw, een badinrichting, een keukengebouw, een exercitiegebouw, een kantine, een patronenmagazijn, twee privaatgebouwen, een stal, een voertuigenloods, een wachtgebouw, twee dubbele woningen en een geniegebouw. De ziekeninrichting werd omstreeks 1920 gebouwd. In 1953 en 1955 zijn aan weerszijde van de ziekeninrichting een les- en logiesgebouw met officiersmess en een kantinegebouw gerealiseerd. Het Les- en Legeringsgebouw, een creatie van architect P. de Ruiter, wordt tot op heden geroemd om zijn architectonische kwaliteiten. Vanaf 1967 namen er verschillende afdelingen van de NATO hun intrek in de kazerne, zoals AFCENT (1967-2000), AFNORTH (2000-2004) en JFC Brunssum (2004-2010). Ten behoeve van deze afdelingen werden in de loop van de jaren tachtig verschillende gebouwen waaronder de bunker aan het complex toegevoegd. Per 1 oktober 2013 is de Tapijnkazerne officieel in eigendom gekomen van de Universiteit Maastricht, de Provincie Limburg en de Gemeente Maastricht. De universiteit en provincie zijn gezamenlijk eigenaar van de gebouwen. De gemeente is eigenaar van de onbebouwde ruimte.