Hadassah Emmerich en de wandschildering in het visitor’s centre

van de Universiteit Maastricht

2 mei 2007 / 15 oktober 2007

maandag tot en met vrijdag 9.00-17.00 uur

Bestuursgebouw van de Universiteit Maastricht – Minderbroedersberg 4-6

Bij de verbouwing van het voormalige Bonnefantenklooster van universiteitsbibliotheek tot visitor’s centre in 2005 en 2006 maakte Hadassah Emmerich (Heerlen, 1974) grote muurschilderingen in de hele gang rond de binnenplaats van het klooster. Emmerich kreeg deze opdracht op advies van de kunstcommissie van de Universiteit Maastricht in samenspraak met Satijnplus Architecten en de gebruikers van het pand.

De muurschilderingen lokten onmiddellijk kritische, positieve én negatieve, reacties uit. Sommigen waren vanaf het begin gecharmeerd van Emmerichs barokke, zinnelijke voorstellingen, de heldere, mediterrane kleuren, door de plantaardige motieven en de virtuoze techniek. Anderen moesten er echter helemaal niets van hebben: de schilderingen strookten niet met het karakter van het oude gebouw, de kleuren waren storend fel en de motieven te somber. Om zich volledig op het schilderen te kunnen concentreren, besloot Emmerich buiten de reguliere kantooruren om in de avonduren en weekenden te werken.

De expositie ‘Zinnelijk exotisme. Hadassah Emmerich en de wandschildering in het visitor’s centre van de Universiteit Maastricht’ laat niet alleen zien hoe dit kunstwerk tot stand kwam, maar gaat ook in op de volgende vragen. Hoe kijkt men, ongeveer een jaar later, tegen de wandschilderingen van Emmerich aan? Hoe fungeert haar kunst in de praktijk van deze openbare ruimte? Is het commentaar nog steeds zo uitgesproken of wennen de muurschilderingen na verloop van tijd ~ alsof het om ‘gewoon’ behang gaat? De expositie is samengesteld uit de originele schetsontwerpen van Emmerich, in combinatie met een film waarop Emmerich wordt geïnterviewd tijdens haar werk, foto’s en interviewfragmenten met gebruikers van dit gebouw.

De weelderige wandschilderingen in de gangen rond de binnenplaats van het visitor’s centre hebben een overweldigend effect op de toeschouwer. Slingerende, liaan-achtige vegetatie, bloemen en fruit overwoekeren het beeldvlak. Af en toe duiken andere raadselachtige beeldelementen op: gezichten, borsten, geslachtdelen en doodkopjes. Achter de paradijselijke façade broeit en gist het. Er gaat onheil uit van de exotische planten, die met hun vervaarlijke tentakels en expliciete seksualiteit de toeschouwer lijken te verzwelgen. In haar wandschilderingen ontbreekt een centrum. Alle beeldelementen zijn even belangrijk, waardoor het onmogelijk wordt ergens houvast te vinden in de wirwar van beelden. Het bekijken van Emmerichs werk is dan ook een duizelingwekkende, hallucinerende ervaring.

De wandschildering die Emmerich in het visitor’s centre maakte was één van haar eerste grote opdrachten en bleek een opmaat te zijn voor een glanzende loopbaan als kunstenares. Dankzij het Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst is Emmerich april 2007 verbonden aan het Künstlerhaus Bethanien te Berlin, een internationaal centrum voor beeldende kunsten (en theater) dat door de Senaat van Berlijn wordt gesubsidieerd.

Samenstelling: Mieke Derickx & Annemieke Klijn

Foto’s: Joey Roberts en Philip Driessen