Martijn Sandberg maakt momenteel een kunstwerk ‘MAKE LOVE NOT WAR’ dat inspeelt op de context van de locatie, waarvan de beeldtaal van het kunstwerk direct te maken heeft met de karakteristieke omgeving en geschiedenis van het gebied van de Tapijnkazerne. Het is specifiek ontworpen om opgenomen te worden in de bestrating van het hoofdpad, dat gelegen is in een parkachtige - zowel ‘groene’ als ‘legergroene’ - omgeving.

In het openbare rustieke park van Tapijn wandelen bezoekers, studenten en bewoners uit de stad. Vanuit allerlei verschillende zichthoeken verschijnt een patroon van letters in de bestrating van het hoofdpad, dat onderdeel vormt van de campus van de universiteit, het stadspark, de herinrichting en transformatie van de Tapijnkazerne Maastricht. Stap voor stap wordt onder onze voeten een ‘partituur’ zichtbaar, van veraf en dichtbij.

Uit het schrift weerklinkt als het ware een oneindig lied, dat letterlijk en figuurlijk iedereen aanspreekt en tegelijkertijd de historie, het heden en de toekomst van de plek met elkaar verbindt. Een ‘canon’ voor de campus en de kazerne, een klinkend ‘refrein’ voor Tapijn, van alle tijden - van gister, voor vandaag en morgen - dat, meerduidig en meervoudig, is geschreven in steen: ‘Make Love Not War, Make Love Not War, Make Love’.

De kunstenaar voert dit plan ‘Make Love Not War’, met letters in steen samen met hergebruikte klinkers in het hoofdpad.

Over het werk van Martijn Sandberg

Het werk van de Amsterdamse beeldend kunstenaar Martijn Sandberg (1967) onderzoekt voortdurend grensgebieden, zoals de spanning tussen tekst en beeld, onleesbaar in leesbaar, het private en het publieke domein. '' Ik maak afbeeldingsberichten, afbeelding is bericht is afbeelding. ''

De directe relatie tussen het beeld, het materiaal dat het beeld draagt ​​en de omgeving komt ook tot uitdrukking in zijn locatie specifieke werken in de openbare ruimte en architectuur.

Mieke Derickx