Intro

In de periode van 1997 tot 2004 is een groep medewerkers van Gezondheidswetenschappen geportretteerd door Paul Kusters.

Misschien kent u hem van de strip Toos en Henk in de Limburger of in het AD?

Deze portretten of karikaturen verschenen destijds in Spectrum, het interne nieuwsblad van Gezondheidswetenschappen. Per kwartaal schreef een medewerker van Gezondheidswetenschapen een stukje in Spectrum. Dit artikeltje werd geïllustreerd met een portret van de schrijver. De redactie koos breed en vrij willekeurig uit de groep medewerkers van Gezondheidswetenschappen: onderzoekers, docenten, ondersteunend personeel, een student.

Spectrum was ook een blad dat opviel door zijn bijzondere vormgeving van het bekende Buro van Piet Gerards

Het blad is later opgegaan of doorontwikkeld naar het algemene blad voor de FHML faculteit.

Vraag

We hebben aan de geportretteerden gevraagd of ze iets konden vertellen over deze portretten of de periode waarin ze gemaakt zijn.

Wat was de aanleiding tot deze portretten?

Was dit het begin van Gezondheidswetenschappen? Waar gingen de stukjes in Spectrum over? Gingen ze over een ontwikkeling een verandering of was het gewoon een leuke personeelsrubriek?

Hoe vond je het dat je getekend werd en wat vond je van het resultaat? Vond je jezelf toen goed neergezet in de tekening? Waarom wel of juist niet?

Heb je nog een foto uit die tijd?

Een hoop vragen, die ze niet echt allemaal hoefden te beantwoorden.

Het ging er ons meer om reacties te verzamelen, die er voor de geportretteerde toe deden met betrekking tot die periode of hun portret.

Reacties

De periode 1997 tot 2004 wordt door de meesten die reageerden vooral gekenmerkt als een periode van opbouw van Gezondheidswetenschappen.En zoals een medewerker het verwoordt: ‘’Met minder hectiek dan nu.’’

Uit de persoonlijke reacties hebben we een keuze gemaakt die in de teksten onder de portretten te lezen zijn.

De meesten van hen zijn nog werkzaam binnen deze instelling. Enkelen hebben elders een baan. Een medewerker, Jan van Maanen is overleden

Een paar mensen hebben we niet weten te bereiken.

Interview

We hebben ook de maker Paul Kusters gevraagd om aan de hand van deze tekeningen te vertellen hoe hij als tekenaar naar deze portretten keek. Daarbij komen overpeinzingen over de gekozen vormentaal aan bod maar ook waarom Paul nu net dat ene karaktertrekje bij een bepaalde persoon heeft uitvergroot. Nadrukkelijk zegt hij hierbij dat het een korte ontmoeting was met de persoon die hij tekende. Soms kreeg hij alleen een foto. Van de persoon. Dat betekent dat het ‘’vangen’’ van de ziel van de persoon het beste met een knipoog kan worden bekeken.

De opmerkingen van Paul Kusters over een aantal portretten zelf zijn te lezen in de tekstwolkjes rondom de tekeningen.

Mieke Derickx

Minderbroedersberg 4-6