De universiteit Maastricht is een kunstwerk, een kleinood, rijker van de hand van Sanne Vaassen. Het werk is onderdeel van een kunstwerk dat als concept is aangekocht door het Bonnefantenmuseum.

Marjolein van der Loo (zelfstandig curator) licht toe:

‘De scherven in het werk Kintsugi zijn verzameld tijdens wandelingen in de omgeving van Maastricht. Veel van deze stukken zijn vervaardigd door Maastrichts aardewerkfabrieken als Regout, Sphinx, Bosch en Mosa die zorgden voor de industrialisatie en bijdroegen aan groei van de stad rond 1835. Deze vondsten worden gelinkt aan het Japanse Kintsugi waarin beschadigd aardewerk eervol wordt hersteld met lak en goud. Dit is verwant aan de Japanse filosofie wabi-sabi waarin de schoonheid van imperfectie wordt gewaardeerd. De scherven worden met hun lokale en persoonlijke geschiedenis ingezet om nieuwe reparaties uit te voeren. In vloeren, muren, hoekjes en allerlei constructies kan een deel ontbreken waaraan een stuk aardewerk kan worden ingezet.’

Een van de scherven van dit kunstwerk is onlangs geplaatst op de binnenplaats van de Minderbroedersberg. Elke keer dat de kunstenaar een scherf doneert , gaat een ingelijste foto van de scherf naar het Bonnefanten, zodat er een archief ontstaat van alle geplaatste scherven.

Over de kunstenaar:

Sanne Vaassen (1991) onderzoekt bewegingen. Ze legt daarvan de vormen en eigenschappen vast. Een beweging, die duurt, neemt tijd, is in transitie of transformeert. Of het nu een waterstroom is of een boom die verandert door de seizoenen of de veranderingen van de moedervlekken op haar huid. Ze maakt zichtbaar wat voor ons onzichtbaar is gebleven, niet opgemerkt of niet in verband gebracht met iets dat we kennen. Het bijzondere aan haar werk is dat ze afhankelijk van het onderwerp haar onderzoeksmethode op een verrassende manier opnieuw uitvindt. Of ze nu haar eigen moedervlekken in kaart brengt om deze vervolgens aan te bieden als tatoeages. Of dat ze slakken verzameld om gaten te laten maken in het boek The National Anthems of the World die een muzieknotatie opleveren voor een universele hymne. Ze onderzoekt identiteit en cultuur door die te bevragen op een onorthodoxe manier. Ze werkt met een scherpe waarneming en een grote verbeeldingskracht. Ook in het kunstwerk Kintsugi zie je deze werkwijze terug.

Website van de kunstenaar

Mieke Derickx