Bonnefantenklooster In 1627 lieten de zusters Sepulchrijnen het Bonnefantenklooster bouwen. Deze zusters stonden bekend als ‘les dames des bons enfants’, omdat zij zich met de opvoeding van kinderen tot ‘bons enfants’ bezighielden. Na diverse branden had vanaf 1686 nieuwbouw van het klooster en de kerk plaats. De façade van de kerk met vier Ionische pilasters is in classicistisch stijl opgetrokken. In de bovendorpel van de deur is een chronogram aangebracht: ‘erit sepulchro domini glora’ – eer zal toekomen aan het graf van de heer. In het driehoekige fronton aan de top van de gevel is een voorstelling van de verrijzenis van Christus te zien. Het exterieur heeft beduidend minder onder de tand des tijds geleden dan het interieur. Het Bonnefantenklooster heeft dan ook een lange en veelbewogen bewonersgeschiedenis achter de rug. De zusters moesten het klooster in 1798 tijdens de Franse tijd verlaten. Het kloostercomplex diende vervolgens een tijdje als opslagplaats, en vanaf 1816 als kazerne, verreweg de grootste van de garnizoenstad Maastricht. Na het vertrek van de militairen naar de Tapijnkazerne, kregen de Rooms Katholieke Militaire Vereniging en de Koninklijke Harmonie hier vergaderruimte. In de jaren twintig van de vorige eeuw verbouwde de gemeente het complex tot een ‘menschenpakhuis’ voor ‘arme lieden’, een beruchte huurkazerne, die in 1930 onbewoonbaar werd verklaard. Er werd met de gedachte gespeeld om het hele gebouwencomplex te slopen. Na de Tweede Wereldoorlog werd uiteindelijk het besluit genomen om het tot Bonnefantenmuseum te verbouwen. Het museum verhuisde in 1979 naar de Helmstraat en nam de naam ‘Bonnefantenmuseum’ mee. De Universiteit Maastricht nam het gebouwencomplex vervolgens in gebruik voor de huisvesting van een universiteitsbibliotheek. In 1987 werd het aangekocht. Met het uitdijen van de universiteit bleek de ruimte echter al snel te klein. In 2004 verhuisde de universiteitsbibliotheek naar de Grote Looierstraat. Het voormalige Bonnefantenklooster is nu bestemd voor het Studenten Service Centrum en biedt onderdak aan allerlei student gerelateerde activiteiten. Bij de meest recente verbouwing vormde de herkenbaarheid van de ruimtelijke structuur van dit voormalige klooster met binnenhof en aangrenzende kapel de leidraad voor het ontwerp.