Deze tentoonstelling geeft een overzicht van de advertenties die in de jaren 1986 –1993 ontworpen zijn om studenten te werven voor de Universiteit Maastricht. De advertenties maakten deel uit van een breder plan. De Universiteit Maastricht (toentertijd nog de Rijksuniversiteit Limburg geheten) was de eerste universiteit in Nederland die vanuit het perspectief van de marketingcommunicatie gericht startte met de werving van studenten. Er werd een brede campagne opgezet waarbij reclame werd gekoppeld aan voorlichting en daadwerkelijke begeleiding van studiekiezers en aankomende studenten. De campagne startte in loop van de jaren tachtig, een periode van crisis en grote overheidsbezuinigingen. Ook op Hoger Onderwijs werden grote bezuinigingen aangekondigd. Qua omvang zouden die bezuinigingen (puur toeval waarschijnlijk) kunnen worden opgevangen door de jonge universiteit in Maastricht te sluiten. Dit leidde ertoe dat alles in het werk werd gesteld om te groeien. Eerder was de levensvatbaarheid van de universiteit op politiek niveau gekoppeld aan een aantal van 6000 studenten, maar Maastricht had dat aantal nog zeker niet bereikt. Alles werd dus in het werk gesteld dit te bereiken en zelfs marketingcommunicatie werd nu als middel opgepakt. Een opvallende ontwikkeling omdat dat tot dan toe not done was binnen de academische wereld.Aangezien de belangrijkste aandachttrekkers in die tijd landelijke dagbladen, radio en tv waren, werden voornamelijk deze media gebruikt om reclame te maken. Er werd duidelijk gemaakt dat de universiteit anders en interessant was door de toepassing van PGO (Probleem Gestuurd Onderwijs) en dat het voor je toekomst nuttig was. Voor de aankomende studenten die vragen hadden was er een laagdrempelige voorlichting. Het geheel was voor die tijd ongekend.Uiteindelijk werd de 6000ste student ingeschreven (symbolisch: de toenmalige minister Deetman). Kijkend naar de groeicurve van de universiteit is het ook interessant om te zien dat de curve progressief opliep nadat de campagne startte. Of dat komt door de kwaliteit van het onderwijs of door de campagne blijft natuurlijk de vraag. Wat wel het geval is, is dat na de campagne de overige universiteiten in Nederland een voor een het voorbeeld van de Rijksuniversiteit Limburg zouden volgen met eigen campagnes. De reclames stopten in de periode dat de groei van de universiteit jaar in jaar uit spectaculair was (het was zelfs af en toe de vraag of de kwaliteit wel kon worden gehandhaafd bij een dergelijke groei). Buiten de reclames om bleef het opvangen van aankomende studenten natuurlijk bestaan. Hoewel het destijds minder gebruikelijk was, werden de studenten gezien als ‘klant’ en dit gedeelte is in de loop der jaren verder en verder uitgebouwd.

Met dank aan:Denis Ancion en de Afdeling Archief, Documentatie en Postzaken (ADP)

​Mieke Derickx

Minderbroedersberg 4-6