In de Minderbroedersberg is een tentoonstelling te zien over de studentenwervingscampagne van de jaren 1986-1993
uit de de Observant van 8-9-2011 over deze tentoonstelling:
“Studeren in Maastricht, weet waar je aan begint”
Billie Turf, het dikste studentje ter wereld, is halverwege de jaren tachtig de hoofdpersoon in een reclamecampagne voor de Universiteit Maastricht, toen nog Rijksuniversiteit Limburg. Turf – brede glimlach – wordt begeleid door de tekst: ‘Hoe zwaar moet je zijn voor Maastricht?’
“Daar heeft de universiteit veel commentaar op gekregen; ze is met de nek aangekeken, want dat kon toch niet…”, reageert Mieke Derickx van de Kunst- en Erfgoedcommissie. Op de begane grond van de Minderbroedersberg is een nieuwe expositie ingericht: een overzicht van advertenties die van 1986 tot 1993 ontworpen zijn om studenten te werven voor de UM. “Het was de eerste universiteit die echt een marketingcampagne op poten zette met paginagrote advertenties in dagbladen. Parallel daaraan liepen voorlichtings- en introductiedagen."
De Universiteit Maastricht bestaat officieel sinds 1976. Derickx: “Met name in de jaren tachtig was er crisis; er werd flink bezuinigd door de overheid.” De UM was nog vrij klein met slechts een paar opleidingen, dus het bestuur wilde koste wat het kost het hoofd boven water houden. Groeien was het doel. “Rector Vic Bonke heeft hier flink aan bijgedragen.” De UM moest zeker zesduizend studenten binnenhalen om voor de Haagse politici levensvatbaar te zijn. Uiteindelijk werd in 1990 de zesduizendste student ingeschreven, symbolisch dan: minister Deetman van Onderwijs.
De slogans op de advertenties verschillen; de ene is gewaagder dan de andere. “Een beetje studiehoofd gaat naar Maastricht”, “Alleen als je je studie echt serieus neemt, ben je zwaar genoeg voor Maastricht”, “Studeren in Maastricht, weet waar je aan begint”, en “Op sommige punten kunnen de beste universiteiten nog iets van ons leren”.
Wie niets heeft met reclame of studentenwerving kan de ruim honderd foto’s afstruinen die ter gelegenheid van de tentoonstelling zijn opgehangen: foto’s uit de oude doos – grote snorren, gigantische brillen, wijde pijpen en bakkebaarden – van studentbijeenkomsten, voorlichtingsdagen en Inkom-voorbereidingen in de jaren tachtig en negentig.
Wendy Degens